Sigaraya Başladığım An

Günlerden 27 Nisan
Çıkmışım koğuştan
Bölük önünde oturuyorum
Aklım gidip gidip geliyor,
Nasıl gitmesin!
Karagız benden ayrıldığını söylüyor
Ağlamaklı oluyorum gözlerim yaşarıyor,
Derken devrem İsmail yanıma geliyor
"Devrem! yak bi sigara"
İyi de ben hayatımda hiç sigara içmedim ki diyorum
Gülüyor...
"Devrem! bu hal iyi hal değil, yak bi sigara sonra rahatça uyursun"
Tek çarem o zifirmiş gibi yakıyorum
Ve hayatımda ilk defa o zehiri içime çekiyorum
Birde şaka yapıyor devrem İsmail
"Yoo öyle değil, dumanı çekerken hii babam geldi diyeceksin"
Diyorum...
Ne sesim kalıyor ne soluğum...

İşte zifire başladığım günü hatırlıyorumda
Halime gülüyorum
27 Nisan ve Şafak 113 dediğim günü hatırlıyorumda
Beni terkettiği o güne geri dönüyorum...

Biliyor musunuz dostlar...
Ben onun yüzünden askerliğimden bir tek hatıra bile saklayamadım
Çünki her devrem bıraktığı hatıranın üstüne ona ithafen bi not iliştirmiş
Bu adam seni çok seviyor...

Ve biliyor musun karagız...
Ben artık o zifiri içmek istemiyorum
Çünki o giderken bana bıraktığın son hediyendi,
Eğer seni unutmak istiyorsam
Senden bana hiç birşeyin kalmasın
Zehirinde...Zifirinde...