Sığındığın Yalanlar Büyür Ve Kanatır Yüreğini

Hep seni sevmediğimi söyler oldun
Hiç dile getirmediğimi
Hiç umursamadığımı, önemsemediğimi
Hep seni kötü rollerde oynattığımı
Üzdüğümü düşünür oldun
İstenmeyen kahraman düşündüğümü
Hep seni aldattığımı falan...

- Diyordun satır aralarında

Evet, hep beni üzdün bildiğin gibi
Ve hep aldattın
İhtiraslarına yenik
Doymak bilmez yüreğine esir düştün hep...
Ve ben sevgi ıssızı yüreğimle
Hep inandım, aldandım sana.

Bütün satırlarım senin içindi oysa
Yalnızca sana müstakildi kalemim
Bir tek sana akıyordu kelimelerim.
Senin için cirit atıyordu hecelerim
Hep sana koşuyordu cümlelerim
Hep sana...

Gözyaşlarım sana akıyordu yalnızca
Senin için gülüyordu yüreğim.
Bir tek sana dokunmayı biliyordu ellerim
Biraz ürkek, biraz çocukça
Bir tek sana çarptı bu yürek
Nedensiz, sorgusuz.

Her şeyim sana göre ayarlanmıştı
Gittiğim yollar, konakladığım mekânlar
Soluklandığım duraklar
Giydiğim tişörtler hatta.
Saatler bile sana göre çalışıyordu.
Senin için vardım, sana vardım yalnızca...

Evet, hep beni üzdün bildiğin gibi
Ve hep aldattın
İhtiraslarına yenik
Doymak bilmez yüreğine esir düştün hep...

Ve ben sevgi ıssızı yüreğimle
Hep inandım, aldandım sana.

Şimdi soruyorum sana;
En kötü rollerde ben mi oynatıyorum seni
Yoksa o rollere kapılıp
Sen mi kandırıyorsun kendini

Nasıl kovalar bir yalan ötekini
Sığındığın limanlar bile yalan.
Yalan, ucundan tutunduğun kelimeler
Haykırdığın öyküler bile yalan.
Vazgeç
Kandırma artık korkak yüreğini
Baştan kaybederek öğrenirmiş insan sevmeyi.
Bir gün öğrenir belki yüreğin gerçekten sevmeyi
Umarım öğrenir.
Yoksa sığındığın yalanlar bir gün büyür
Ve kanatır senin de yüreğini...