Sihriyle Açılır Sihriyle Kapanırsın

siması güzel
ama yüreği solgun bir delikanlı
bakalım bu civan, anasına ne söylüyordu:


Âşık dili tez gelir bilirim feryada
imdi bir haysiyetim vardır
feleğe küsmüş ataşımın zerresi
ahdettiler, beşik kertmesi yaptılar
lakin sevdamın kanı dolaşıyor
hemde altmış altı damarımda


boşuna mı bade içmişim zehir gibiyim
sebep çilem ise vakti doldurayım
yar koynu cennetse ziyaret edeyim
'Aşığım, bu kızı benden esirgemeyin!'

Bunun üzerine billur dudaklı Perişan
anasına bakalım nasıl yakarır:

Seni de beni de bre celp eder ana
var varalım bağa destursuz girmesinler
o vesileyle olsun ki hikâyetimiz
az da olsa seyri zulmetmeyelim

haberi de nereden verelim
bir mektup yazdıralım
istemeyerek de olsa
dinlemek zorunda bırakalım
arzuları satırların içerisinde bildirelim

icazet verirsen,
müsaade edersen elbet
'Gönlüm vardır, ver gideyim!'

Ağlayarak düştü ve bayıldı.

Ki 'böyledir bu hikâyelerinin temeli
o kadar derin, acıklı, sevdalı, saygılı'
Olsun demimiz de olmasın gamımız
hayra dönsün serencanımız

Aldı mı tasası ana kıymetlinin:

Eyvah!
bir dokunur bin ah işitirim
perişanın anasıyım kerem eyle
elbette seninle beraber yola revan olurum
şu anda seni hüzünlendiren,
içini kemiren bir muhabbet yok mu sanıyorsun içimde?

Aldı mı şimdide baba muhtereme, derdini nasıl anlatır:
'Nerden bileyim deme zavallıyım
sakalın inmişti göbeğinin üzerine ki
yüreği korlaştıran, nizama çeken
yoktan var edenin eşref saatine rast geldin de
benimde seninde duan kabul oldu
kavuştun ela gözlü sunana

Ama tövbeler olsun
sevda delisiydik,
seni beni yaradan vardır bir Mevla
hep bir hayalin içerisinde
ayrılmazdın öz yanımda kalırdın
eller her gün açılırdı duaya:
Allah'tan ya hiç ümit kesilmez


nasıl ki bir yol kabul eyledik
geçmişinden,muhabbetinden
sorma derdimi gönlüm şen değil
bitmez tükenmez hasbihâllerinden
viran olmuş ağlarım
kâinatı var edenin dergâhında
hayırdır nedir bu aşkla meşkulatın!
ben seni ki bey vefa sanırdım!


ah gönül ah....
etme düşme
bizi bu hallere salma
perişan etme

dinliyordu. Asker kardeşi de, Perişan' ın annesi, bacısı da
ağlıyordu. baba suçunu kabul ediyordu.
Aldı son sözünü:

Anladım .Derler ya tatmayan bilmez
Gönül yarasını...
Gönül duygusunu...
Gönül cefasını...
yazık ettim
akan silinemeyen göz yaşlarınıza
arzunuz, isteğiniz, dileğiniz ne ise olsun
saçınızdan tırnağınıza kadar
ben ki sihriyle açılır
sihriyle kapanır dedim
Allah sevenleri sevdiğine versin
Cenabı Allah cümle hasretleri kavuştursun!

Gece sona ererken
Onlar erer muradına, bizler de çıkalım kerevetine...