Şiir

Uyandım da yağmurlu bir şubat sabahına
Koca şehrin gürültüsü günaydın dedi bana
Bir fincan taze demli çay eşliğinde
Gelişigüzel bir kahvaltı beyaz peynirle
Keten paltomu alıp ardıma hiç bakmadan
Fırladım dışarıya rutubetli kapıdan
Kapılarak sabahın tatlı serin yeline
Acele adımlarla vardım Eminönü'ne
İçimden yükselen ses beni yazmaya itti
Oturdum bir banka ve elim cebime gitti
Ey Tanrım! bu şehir ne kadar güzel şehir
Bu denizler bir şiir, bu martılar bir şiir!
İlham yüklü bir kalem yarım sayfa boş kağıt
Denizin mavisinden yükseliyor bir ağıt
Ben o ağıta dalmış yüzer iken derinden
Kalemim küstü sanki ilham terketti birden
Duraksayarak şöyle bir lahza düşündüm de
Bu ilham denilen şey denizde miydi sade?
Döndüm arkama baktım yükselen taş binalar
Her sokağın içinde onlarca arabalar
Durup birkaç dakika tabloyu ettim seyir
Asıl şiir bu binalar, bu sokaklar bir şiir!