Şiir...

Şiir yazmak lazım, gecenin zifirisinde, tam şairin ölümünde.
Ölüm ümleleri eklenmeli ve elenmeli ama ölüm olmamalı, ölüme dair bu şiirde.
Tedariksiz sevgililer gelmeli ta uzaklardan, tedariksizce yapılan (s)ona seyahatte.
Şiire her şey yazılmalı çekinmeden, ama ?O?nun gözlerinin haricinde.
Lal kesilmeli kaleme sarılan parmaklar, dinmeyen kanayışların içinde.
Öldü denmeli şair, ancak aynı söz yasaklanmalı şiirin her yerinde.
Gözlerle düğümlenmeli kasten şiir, içerisine saklanmış, manaya terk sırlarıyla birlikte.

Şiir yazmak lazım, gecenin zifirisinde, tam şairin ölümünde.
Gözlerle düğümlenen kasıtlar küçük, sırlar büyük harflerle yazılmalı bu şiirde.
Okunuşu, ayrılığın rengi kızıl ve mavi olmalı ve okunmalı şairin her ölümünde.
Yürek olmalı biraz cümlelerde, bazen tuz basılmış olmalı, cümlelerdeki yüreklere.
Lal kesilmeli kaleme zerk olmuş mürekkep, mürekkep yitip ölmeli acılı dizelerde.
Öldürmeli ilk ve son kez şair kendini, acılarla gark olup, ?O?nun gözlerinin içinde.
Gözlerle düğümlenmeli kasten şiir, içerisine saklanmış ?O?nun (s)özleriyle birlikte.

12/10/2008

03:10