Şiir Boşanması I-II-III
I
kanayan yarama bir merhemdi NİL
eğer bu kadar uzun akmasa
hem de tek başına
II
gazel damarım gözyuvarım afrikam NİLİM
uzun boylum koyma aramıza ayrıklık buz duvarı
...rüzgâra karşı tek başıma dayanamam...
o günden beri bir eksiğim... hep eksiğim
yalnızca sevgiye, barışa ihtiyacımız var
III
'Her şey bir insanı sevmekle başlar.'
Tetikte sevdalar yaşardık / Her tetik sesinde vurulurduk / Da
Uslanmazdık / Soluklarımız kesilir / Yağmur dinmek bilmezdi
Her adımda inadına açan / Birer kaldırım çiçeğiydik
Ihlardık / Ihladığımızı kimsecikler duymazdı
Sonsuzlukta / Kurumadı gitti gözyaşlarımız
'insan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz.'
Kutlarım sevgili dost, şiirin ust sınırlarını zorlayan bir araştırma bir yorumlama bir yadımlama kaynaklı şiirin çok güzel kutluyorum saygılar
...teşekkür ederim ilgilerinizee değerli arkadaşlarım...
Sevgili Hatice şiiir" boşanması" derken " boşanma" olarak algıladın sanırım kelimeyi -yakınma- nın eş anlamlısı olarak aldımm oysa
yakınması : boşanması ; boşalıyorum yazarak
saygılarımlaa
tebriklerim güzel şiiri yazan yüreğe
takdire şayandır dizeleriniz..
tebriklerimle
"'insan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz.' "
Son radde de he mi sevgili NİL🙂
Güzel sevdaydı..
Şiir boşanmış mı bilemem ama NİL MAVİSİ yolculuktu bence👍