Şiir Eskisi

- Giriş -


Gecenin kopçasına takılır yüreğin bazen
Ummak ateş pahasıdır
Yoktan yonga kopmaz / anlarsın
Hayası gibi yaşamın burulursun
Titrersin alabildiğine
Ellerin eski bir sıcaklıkta üşür
Sürekli fırtınalar çizer gece
Ölüm sakinliğinde durulursun

Düşlerim senden yoksun
Sen de yoksun

- Şiir -

Kan ayaklarla yürüdüm kızışkın
Nalla mıh arası sıkıntılar
Bunca çeki çile
Sesbüyültende eprimiş notalar
İniltilere sağır duvarlarda kör resimler
Işığa dargın

Öküz bağıracağına kağnı bağırır ya
Öyle gece

Gömülüp sessizliğe
Koza örmelerdeyim sensizliğe
İçimin koyaklarında
Toprağın çağrısını dinlemedeyim

Yazamıyor seni parmaklarım
Yalnızlığın sisinde
Kelimeler çiftleştiriyorum
Yeni söylemlere
Mevsimi bitik şiir eskisinde
Senden kalanlarım

Gözkapaklarım yok uyku yitik
Yılkıda yalnızlıklarım
İkiye bölüyor denizi ayın ışığı
Yarısında sen doğuyorsun
Yarısında ben boğuluyorum
Yırtıyor içimi karanlıklarım

Sevmeden bakıyorum kalabalıklara
Ölümü çekiyorum içime / seni kokluyorum
Gülmeyi gömüyorum karabasanlara
Ölüm dirim arası bir merak çatışması
Bıraktığın renkleri soluyorum

Tabancaya gidiyor sağ elim
Sol elim /
Okşamaya yüzünü
Becerip ölemiyorum