Şiir Hayattır

"Şiir aşkın ta kendisidir. Nefes almaktır boğulmuşluğa inat,yürümektir sonsuza. Kendi içinden başlayan o yolculukta,adım adım ilerlemektir şiir.Ekseri sırtında hüznün tozlu paltosu ve yalınayakla." İlker PAMUKÇU

Engin sularda yakamoz vurgunu
Sandalımın bordasında bir gülüş
Dizlerimde yorgunluğun uykusu
Yetimin yanağından bir öpüş

Gözyaşlarımın zulası mütemadiyen
Kuraklığı nasırlı avuçlarımın
Anasının ak göğsünde uyuyan bebek
Kıvrımlarımda uzayıp giden çizgileri yılların

Bir yaramazlık ertesi kesilmiş ten
Martının suya değen kanadı
Gönül kırıklarını saklamayan yen
Kırlangıcın gagasında gül dalı

Yıldız tozlarına buladığım düşlerim
Yazın ortasında adam boyu kar
Yarım yamalak sancılı gülüşlerim
Yüreğimde yalancı bir bahar

Saplanan ok kalbime
Yıkılmış hayallerin artçısı bazen
Savaşan Donkişot yanım hüzünle
Direnmek elbisesi vücudumdayken

Her gece arşınladığım şehrin izbe sokakları
Nihavent bir bestede anımsanan yâr
Taze ekmek kokusu sabahları
Uğruna fal baktığım papatyalar

Soğuk nemli duvarları zindanın
Gençliğimin yıkık dökük surları
Gözlerindeki bir işve yosma'nın
Yoğurtçu Şükrü'nün tiz çıngırağı

Bin yıllık ezikliği kaldırımların
Kayalarla sevişen çok sesli dalga
En bakir yanı çocuk yanımın
Avluda sürerken kederli volta

Yüreğimi mimlediğim bu beyaz kâğıt
Gecemi aydınlatan büyülü kamer
Dertli bir ananın dilindeki ağıt
Aynadan yansıyan o mahzun yüzler

Kederden kaçıp sığındığım şu ıssız liman
Yokluğunda nârına yandığım dilber
Mutluyken kurulduğum yalancı tahtırevan
Işığı yoluma yansıyan yalnız bir fener

Tarifinde böyle naçar kaldığım
Yarama merhem diye çaldığım
Ateşinde hep gönüllü yandığım
Aşk bende şiir.