Şiir-i Şarap- K(a)dın

İçindeki yalnızlığı bastırır şarap,
Bağbozumu hüzünler geberip durur
Yanı başında.
Yamacında serçeler,
Diz çöker yalnızlığa,
Ve bir ürkek ceylan
Ağlar...
Usulca.

Dağları rahat bırakmalı,
Rüzgarları rahat.
En azından sakat atları rah(at)
Vurmak-sızın...

Uçurtmalar
Rüzgarsız,
Dağlar karsız,
Aşklar yalnız olduğunda,
Geride kalan sonbaharda,
Kurumuş, sarı yaprakları
Süpürmeli çöpçüler...
En uzağa,
Tuzağa,
Tuza,
Toprağa.........

Buz/ağı,
Buz dağı aşklar gibidir, aşk dediğin...
Ancak büyüdüğünde anlarsın...
Ya damızlıktır sevda,
Ya da sadece süt veren, aklınca...
Ölümlerden, ölüm beğen artık
Yaşam şans vermedi ya, hani...
Hani ayaklarına dar geldi ya, yaşamak.
Yalın ayak,
Yarı çıplak
Yalın aşk...
Koş, çık duvarlarına, zemherinin
Koş yık, duvarlarını, esaret-i sevinin.
Sevmeye gelmiştin,
Git!
Harcın değil,
Sevilmek...
Gökyüzündeki güvercinsin ya, hani
Avlular sana göre değil,
Atılan buğdaylar doyurmaz karnını
Selalar okunan minarelere yakın durursun..
Minareler sana yakın.
Ölüm avutur seni,
O sahte güzelliğe vurulursun.....


27--3-2010sinop