Şiir Kanıyor Yüreğim

-------
Şiir kanıyor yüreğim
Yılgın vaveylâsında küsegen dudak bükümleri
Bakışlarımın perçeminde üşüyor hayalin
Hangi hal üzre olduğumu çözemedim daha
Yarının şerefine kaçıncı can kırıklarım

burkuldum.. iki büklümdüm dört büklüm oldum
nice zamandır ahiret ölçümlerim olmadı hiç
yüreğim sessiz bir a/yazda
hüsran..
başı hüsran
ortası hüsran
sonu karanlık
ve tercümanı bulunamayan bir düşteyim
ağyar üzerine ah kâr döküm döküm
nicedir
kanlı bıçaklıyım her düşünceme
bir elimde kalem
diğerinde bıçak
yontarım ömrümü
şiirler üzerine..

senin beni özlemeni isterdim misal
bir sevgili gibi
umarsız sarılmak mesela

hiç bir derdi dert etmeden
yaslanmak göğsünün siperine
dayamak sevdayla başını
sokulmak en kuytularına
aşkı aşk için anlatabilmek örneğin
özlemek..
en mukaddes y/anıyla
sen bahar olmalıydın mesela
ben ayaz
sende ısınmalıydım.
dedim ya
özlem sen demekti
özlemek.. özlenmek kadar mutena..

?'Kaç zamandır yüzümün kıyısından geçmedi gülücükler, kaç zamandır saatleri kuramadım duraklasalar bile. Bilirim ki sensiz anlamı yok hiçbir anın ve bilirim ki ey yar kirli kuru dudaklarımın çatlağını su ıslatamaz senin busenden başka. Aşk ikircildi. İki sağır sorgu kuytular beni, bir yalnızlık bir sensizlik. Dönüp baksam arkama pişmanlığım diz boyu. Dedim ya aa şiir gözlüm iki büklümdüm dört büklüm oldum. Kısmetsiz yarınlara inat yaşamak bu olsa gerek.''

unutmak unutulmuşluğun değersizliğine inanmaktır
al şimdi ellerimi
beni benden alarak
bakarsın dönmüşüm
ala bir geyiği avuçlarımla susatarak
deli bir tayın yelesinde lodostan bir kibir
turnaların sesinde hasreti kısaltarak

bakarsın dönmüşüm..
bir demet karanfili yazgıma ekerek
bayat bir ekmeği bir dilenciyle böler gibi
her sokak başını türkülere yer etmişim..