Şiir Kırpıntılarım-1/12

1

gizemlerinde aktım avuçlarından bir su gibi
hıçkırıklarla ağıtlarım kovanda bal gibi
kaderimin ördüğü ağlar sıklaşmış sırtımda
bir kalın hırka gibi
ben bir dişi örümcek sen de ağ gibisin
benim şalvarım yeşil sen de ağa gibisin


2

ölüm bir gün ışıkla gelir
güneşin gölgesinde küçük bir kız gibi eğilir
en güzel fotoğrafların geçer saman yolundan
gülümsersin o an sadece meçhule giderken
eğer korkmuyorsan vicdanının civa sesinden

3



ben bu dünyaya gelmeden
gitmişim

arasıra duyarsan beni ney sesinde
bir hoş seda ver hüzzam sesinle




4

saçlarıma beyaz karlar düştüğünde kim öpecek
kim diyecek bana toprak ana
kim diyecek yağmur rahmet
ben bile beni sevmiyorken
beni kim sevecek

5

kör düğüm bir sevdanın kapı eşiğinde
bir dilenci görünümünde sadakat
huysuzlanan tayların kişnemesinde ruh
yozlaşmış duyguların emrinde şeytan
daha ne beklersinki bu dünyada


6

ne diyarlardan geçtim
nice suların içtim
hani ya bu baharın çiçeği
ne yardan ne serden vazgeçtim


7

özlemler...özlem yaşam boyunca bir yolculuktur zamanın
süslü yollarında,
bir ışık huzmesidir kalbe girince kristalleşen
bir yürek yangınıdır özlem duyana
tutkularımızın tutkusuzluklarıdır özlem özlemle olana


8


sen bendin oysa
kaybettiğim yerdesin
kaybettiğin yerde bul beni


9


hiçbir aşk terkedilmez terkedilemez
o içinde yanan eşsiz ve sönmeyen bir ateştir
beyaz bir ışıktır
aşıkların gözlerinde yansıyan yüce tanrıdır



10

ayrılıkların acısı mı sonsuzlaştırıyor aşkların ölümsüzlüğünü
yoksa biz mi ölümsüzleşiyoruz acılarda aşklarla
ne farkederki
ruhumuzda yükselen dizelerle bağdaş kurmuyormuyuz yinede
her aşık olduğumuz yerde


11


gülüm canan
gözüm canan
dinlemez canan
cefakar canan
vefakar canan
gönüldür canan


12

şairin dostudur hüzün
iki kere iki dört
elde var ölüm
hasretin adı olmuş zulüm
sabahlara aydınlık olup uzanamayan
sevdasızlar utansın