Şiir Şiir Diye

Önce adın düşüyor paslı kalemimden,
ıslak defterime,
duruyorum sonra;
apansız susuyorum,
galiba özlemişim gecenin kör bir saatinde,
kelimeler bile kifayetsiz kalıyor,
ne kafiyeler anlıyor derdimden,
ne de uyaklar...
ellerim seni basıyor yüreğime,
illede şiir/şiir diye...
şiir diye. . .