Şiir Ve Cenaze
mezarlıktaki tüm ağaçlar
dökün yapraklarınızı ıssızlığıma
ve zemheri soluklu rüzgarlar
vurun ayaz ayaz parmak uçlarıma
düşümde sallanan boş beşikteki kızım
ağla avaz avaz annesizliğine
içimde yaran sızım sızım
kavuşamadık kaderin burgacında
adam kılığında maskelenmiş mahluklar
soyunun tihniyetsizliğinizden
saklanmayın sömürdüğünüz duygular arkasına
âleni belirginliğiniz alnınızdaki kara lekeden
kıyafetsiz kelimelerin
giydirilmişliğiydi şiir
cenaze ise
onu boşverin
uğurladım kendimi az önce
Çüzel şiir efendim.Kutladım.Selam,saygı...
yüreğine kalemine.Ellerine sağlık şair.yüreğide kaleminiz daim olsun Selamlar,saygılar....
Şiir,er kişi niyetine El-Fatiha'dan,bireyin kendi içindeki yalnızlığını ve sorumluluklarını irdeleyen dizeler olarak kendisini hissettirmektedir.Toplum ve birey ilşikilerinde çözümsüz kalan yanların sert bir dil ile eleştirildiğini ve bu çıkıştan sonra mısraların tekrar kendi içine hüzünlü bir şekilde kapandığını görebilmekteyiz.Ve protest bir vazgeçişi, ölümle özdeşleştirmek ayrı bir imgesel tını.
güzeldi...
sevgiler.
👍 gerçekten mükemmel bir şiir yazmışsınız tebrik ederim