Şiir Y/araları / Sukûnet

Cepleri hüzün dolu şehrin seyri bozuk yollarında
Mintanı kirlenmiş bir gençlikti ömrüm .
Bütün pencereler perdelerini sana çekmiş gibi duruyordu karşımda
Evlerin çatılarından düşüyordu intiharlarım
Ölsem bari...
Ölsem diyordum !
Can çekişmesem bu kalp ağrılarımdan
Sağ çıkmasam kasıtlı enkazlarımdan
/
Meleklerin ellerinden tutsam
Gökyüzüne çıksam
Bulutlardan baksam akşamüstü kalabalıklarına
Sen yola çıksan
Ben sana yeşil ışık yaksam
Ve sen geçsen yeryüzünden...
Yollarına gün ışığı düşürsem gözlerimin ferinden...

Ama hiçbir intihar temize çekmiyordu beni
Ve hiçbir pencere açmıyordu
Sana çekilen perdelerini
Mintanım halâ kirliydi !

Aşktan nasır tutmuş yüreğimle
Bu şehrin yaralarını soyacak kadar acımasız bakan gözlerimi
Islatarak yürüdüm caddeleri...
Tuzlu sularımda yıkamaya çalıştım mintanımın kan lekelerini.

Kalbim durmadan kanıyordu
Bu yüzden temize çekemedim güncemde karalanmış kelimeleri
Silsem bari ...
Silsem diyordum !
Aşktan arta kalan sözcüklerin silsilesini
Sen nasıl kestiysen dünlerin sesini
Ben de öyle kessem diyordum sana körkütük bağlanmış hislerimi
Zira yakamda sevdan,
Ardımda ayrılık dolu bir fermanla burnumdan geliyordu yaşam !

Özlüyordum işte
Özlüyordum ulan !
Gençliğim damlıyordu mintanımdan
Ömrüm kanıyordu ve senin haberin yoktu sol yanımdan !

Kirpiğimde ağulanmış ustura
Dudağımda zifiri tavan yapmış bir cigara
Farzet çıkamadım sabaha
Farzet ,
Bir gece çomak soktum hayatımın baharına
Hayıflanır mıydın yapmadıklarına ?

Dedim ya,
Mintanı kirlenmiş bir gençlikti ömrüm
Daha yanında yaşlanmadan gözlerime ölümü gömdüm
Velhasıl yaşama körüm !

Elbet bir zamanlar ben de toydum
Umut doluydum
Gel gör ki şimdi hasretinle herşeye doydum
Bu yüzden,
Şakaklarına kar düşmüş bu şehirde dile gelen feryadıma sakın ola şiir deme !

Çünkü,
Kirli mintan
İntiharlı bir imtihan
Ve militan zaman !
__düşürdüm yaşamı yakamdan .

(sen yanımda olsaydın bıkar mıydım yaşamaktan ?)

Aksaray