Şiir Yüzleşiyor Efendisiyle

Söylencenı dinle ey kalbim avuçladığım tebessüm kabardı
Yüreğim dili ibresinde doldu miadı zamanın ___________

Yoksa kara cehennemim yapbozlarını mı oynuyor
Kader mecalsiz çırpınan bedenimde
Yüreğim ablukaya alınmış kekeme diliyle
Umut suskunluğumu bağışla,
Tüm sözcüklerim sana anla


"Bilgelik hayret etmekle başlar!" der Sokrates.
Ebedi uykuya fikri olmayan zikrim!
Tövbelerim bir vardiyada nöbet bekler
Tevekkülün yeri kalbim
Neye sussam derin çöl
Henüz resmedilmemiş bir hüznün çizgilerini taşır suretim...


Mevlâna'ya sorarlar 'Yüzlerce düzenle beladan kaçtın,
Peki seni buraya ahmaklığın mı getirdi, ecelin mi?"
Geldiğimiz yer! der..


Derine ka­çışım kuyularda yüzleşiyorum
Çok şey mi gizliyorum?
Ya da çok değerli olanları mı gizliyorum
Belki de yüzlerinizdir gizlediklerim
Yaşadığım anın içindeyim ve bu beni bilge yapmaz;
Yaşadığım anın dışına çıktığımda,
Giyerim bilgelik elbisemi.
Yoksa nasıl yaşarım


Bir çığlığı duyar her şiir elif lam olur
?'Git istersen şimdi..
Teslim oluşun kefarettir nefesine
Kendi gölgen suret olur nefsine
Sessizliği üfle dağıt, dağıt ki çoğalsın hüzzam


İşte bu yüzdendir içten içe döküntülerim...... Keşkelerim...
Oysa her sukut bir sevinç çığlığı!
Kalk hadi.
Koyu yalnızlığımla yekpare gövdeme asıl
Şiir yüzleşiyor efendisiyle
Yaşamı şikâyet etme şükret,
Tanrıya komşu lehçen
___________

-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KURULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-