Şiir10

sıkıldım artık yorulmaktan
yorulurken hayatı ıskalamktan
belki anımsamak böyledir
duygular körelir öteki bedenlerde
kandırmacalar aynaların işi değil
görünen ölgün ruhların dansı
geç kalınmış
ihanet nedir ki
sürekli af edilen bir karmaşa
ıtırlı öpücükler çaresizlikten
oyundaki son perde
kafiyeli mi olmalı
anımsanabilmek için
ya da ritim bozuklugu
unutulmak için
bak
çengiler de geçip gitti
musalla taşları hep dolu
ruhları gezinir
gülümseyen fotoğrafların
ağlayanlar ve diş gıçıtılarını saymasak
üzülen elbet olacak
giden mutlu olsada
kalan için değil
en güzel desenleri çizilmek istenir
en son toprak atımlarının
çiçeklerle donatılır son suyu verilirken
belki bir af
belki pişmanlık
ya da yarım kalınmışlık
sonucta gitti giden
hayat devam ediyor
koparılmış hayatlar
kırmıyor kalanı
limalar var daha gidilecek
kalmalı burada
direnmeli
tutunmalı
maddeye
bağımlılık
ölümümüz
olsa da
neyse boş ver şair amca
yazmalı yine de
yazılmalı
hiç kimse okuyamasa da
okuyup
anlayamasa da

kafiye olmalı
sevilebilmesi için
vurgulu olmalı
delip geçmeli yürekleri ta derinden

nisan2009
side/antalya