Şiir29

saçlarının rengi bahar güneşi sarısı
kokusuydu
ılgıt yağmur baharda
yüzün sisli bir gecede
ay ışığı
gamzelerindi körpe tomurcuk gül
gözlerin
engin
derin
bir deniz
gözbebeklerindi
öksüz bir ada
dudağının rengi
cennet bahçesi kirazı
açılan
kat kat
kırmızı bir gül
ellerin
özgürlüğe giden bir alan
yollarıydı parmakların
bir tebesümün
gözlerimde azgın bir volkan
çılgınca
soğuk,kalın duvarları yıkan
duruşun
başaklardan daha nazlı
gölgesiydi
ince bir karda
sesin
beynimde bir çığlıktı
yürek duvarında yankılayan ard arda
ve
sen
yalnızlığıma gülen gülüm
yine gittin
bu baharda
bir ozanı mahkum ettin
o
artık
kara
bir
sevda...


(avcılar/isatnbul nisan-aralık 1984)