Şiire Cinas Düştü-3

Kırk yılda bir olsa da kaynatsan da sen aşı
Ağaç tazelenir bak dala yaparsan aşı

Zülüfleri taranmış kahkülü yana ayrık
Nemenem bir ottur ki toprak düşmanı ayrık

Adem'e eş verildi Havva adında dişi
Edep haya yoksunu kırdırır bak tüm dişi

Gözü gönlü doymayan önüne ne koysan yer
Seni aşikar eder gezip tozduğun o yer

Koyun kuzu kucaklar allı yeşilli meram
Zikrine sadık kalır fikrinde baki meram

Takılıp kalıyorsa boğazımda bir dilim
Hayırdan gayrısı boş kemi söylemez dilim

Yüzünü yumuyorsan gözünde kalır çapak
Kaynak yaparken dikkat demir sıçratır çapak

Fikir başak verince değirmende us öğüt
Atadan kalma anla bunca deyiş ve öğüt

Bir çift kaşın duruyor göz üstünde çatılı
Gönül öyle bir yer ki iman ile çatılı

Düşün ve zebil etme rahat uyusun atan
Bu alemde öyle çok geldi geçti ki atan

Malik-ül Mülk var iken kimden istersin izin
Sevabın günahınca kalacaktır bil izin

Biberi veren Allah tadın eylemiş acı
Yıkayınca çıkar mı gönüle sinen acı

Alnın yere düşürme kırılsa da çift dizin
Kusuru ört yeter ki dostluklarla saf dizin

Kim kâle alır söyle kemle sunduğun arzı
Muhammed aşkı ile üflendi ruhun arzı

Bak nasıl da kıvrandın nasıl da çok acıdın
Kör aciz kulluğunla beşer zûle acıdın

İstersen kemle dost ol durma yarayı kaşı
ister sil gözde yaşı istersen indir kaşı

Neylesin yeşil gözler hicranın rengi koyu
Fırtınayı defeder fıtratın suskun koyu

Bizi bilen biliyor gıybete dursun alem
Azametin yansıtır gönderindeki âlem

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y