Şiiri Bülbülün

Şiir bülbülü ötüyor

Kalbimin kuş yuvasından

Nice şarkılar şiirler tükettiğim

Değmez mevsimli unutulan ayazdan

Bir kışa giriyor

Bir düşü biliyor

Bir de mevsimi içten sevmek olan

O bacası tüten mutlulukları özlüyorum

İşim kalmadı evrenin fakire nasip olmayan aşkıyla

Düşü kalmadı kalbimin hiç olmayan insandan yana

Şiir bülbülü ötüyor

Kalbimin kırık yuvasından

Kapısında kediler

Kulübesinde köpekler sesleniyor

"Sevmek insanca ve insansı masallarda

Doğanın her düzenini sevmek" diyor

Bir insanı unutup

İnsanın bütünüyle yol alıyor kalbim

Tuşuna bastım beklemediğim gidenlerin

Film mutlu sonla bitiyor

Yine Sadri Alışık bakıyor selamının kubbesinden

Türkan Şoraylar Ediz Hunlar canlanıyor kalbimde

"Sevmek insanca ve gerçekçi yollarda 

Doğanın her rengini sevmek" diyorlar

Bülbülün kısılmayan sesinde

Şarkımın şirazesinin kaymadığı bir seferde

Rota değiştiriyor kalbim

"Gülmek ve inanmak en gerçekçi bende

Doğanın benimle var olduğu sevmekte benimle" diyor

Bülbülü uçuyor kalbimin

Kısmet, nasibe yol alıyor...