Şiirime

Bırakma, sımsıkı tut
sana aşık olan elimi!
Yaban ellere gitme,
şiirim!

Sen onlara bakma,
yorma kendini -
anlamı yıpranır
kalemden kaleme
gezenin...

Renkleri solar fazla
yağmur altında kalanın...
Sen sadece benim
ilham suyumda yıkan,
şiirim!

Yabancı kalemin ucu
sivridir - batar damarına.
O ter temiz kanınla
bem beyaz sayfalar
kirlenir...

Yapma, şiirim, gitme!
Kimisi yolar ipek saçlarını,
batırır tenine tırnaklarını,
ister senden veremediğin
varlığını...

Sen kal benimle, yoldaşım ol
uzun ince yolumda;
karanlık gecelerde
yol gösteren ışığım ol,
şiirim!


Gidiyorsun demek ki?
Durduramadım seni...
Yorulduğunda geri dönersin,
eminim döneceksin,
şiirim!

Beraber geçtiğimiz
dikenli yolların hatırına,
bekleyecektir seni boş yerin
çiçek kokan, sen kokan
sayfalarımda...