Şiirimin Dili

Ben şiirim
Özüm Türk
Dilim türkçe
Türkçe yazılır, türkçe okunurum
Anlamam ben
Ondan
Bundan
Şundan
Lugatımda olmayan bir başka dilden...


Okurken ben şiirimi boğulmamalıyım
Dil bilmez imgelerde durulmamalıyım...
Yakmalı sözler beni içten içe
Yanmalıyım ben derinden derine
Tökezlenmemeliyim o hız da giderken
Sözlük sözlük dolaşmamalıyım
Soğutmamalıyım arayı
Duygudur benim öteki adım
Duygulara çelme takmamalıyım...


Ha bazen oluyor
Hepsinden az biraz
Onlar da
Ya anadan
Ya babadan
Ya da Ata'dan kalma
Yani hep bildiğimiz dilden
Zararı yok olsa da o kadarından
Herkesin bildiği karardan


Hadi şimdi bana bir Leyla çek, damardan damardan
Mecnun'un Leyla'sına hissettirdiği tondan...
''Leyla bir özge candır doyulmaz hüsnü andır''
Sen ne çekersen çek bilmediğin dilden?
İster kleopatra'nın zehrinden çek, kana kana...
İster Antoni'nin aşkını zerket, zehirden zehire...
Olmuyor be şair uymuyor
Frekanslar bir birini tutmuyor
Aşk sancı çekiyor çelimsiz sözlerden
Ahh çekerek inliyorlar içten içe...


Merak ederim hep;
Biz neden bu kadar çok taklitçiyiz diye
Görmedim ben henüz yabancı bir şiirde
Türkçe tek bir kelime
Vah bize ki...
Vah...
Vahhh...


Ben şairim
Özüm Türk
Dilim türkçe
Yazacaksam ben bu şiiri
Katletmemeliyim türkçeyi...
Boşver be şair uğraşma
Beynini yok yere hırpalama...


Yaz serap sen;
Mecnun'un, dilinden dilinden
''Leyla bir özge candır doyulmaz hüsnü andır''
Ne çok mana...
Ne çok anlam vardır...
Anlamayan varsa haberim ola?
Ama ben anla/ya/mıyorum bundan başka bir dili!
Bilgilerinize arz ola...


_Kardelen_

26-09-2010

Not; Bu şiirim öztürkçeden uzaklaşarak, kendinin bile anlamını bilmediği imgelerin, yerli yersiz kullanımına bir atıftır...
Başarabilenler var onlara gönülden alkış..

26-Eylül 1932 de alınan kararla ''Türk Dil Bayramı'' olarak kabul edilen günün anısına yazdığım bir şiirim...