Şiirler Uçup Gittiler

kuşa sorsalar
bence özgürlük tutkusu
tene değil

kuş
ah vatan desede
yine özgürlüğüne hasret kalır
yaşam özgürlüğün bedeli
şair in tutkusuna benzer uçar gider

tenimden alacaksan rengini al
için renklensin şiirine kalınca
seni uzaklara sarsın
yinede gönlün hoş olsun

kanım ısınıyor
açtın içimden gül kokan çicekleri
soğumayan gül yüzlü tenime b/ak
sana olan tutkuma çare ararken
ağlarken gözlerim

her yokluğun içimden k/anardım
okyanus misali
denize düşen yılana sarılır mı?
sandın..

gönlüme saramadığım
yıllarca aradığım yorgunluğun deminde
yazdığın şiirlerin en uçlarına buzlanır dizeler
sonrası kalmadıysa umuda b/ağlarken
düşlerime seni katlarken
yokken sen varsın içimde ki
uçmayan şiirlerim

aşk pınarında bir damla içenin
başı beladan kurtulmazmış bela yağmurundan
düştüğün yola bitmeyen yollara çıkarken
yaşadığın acılarla yenilmezsen
senden mutlu kimse olmaz

Engizek yaylasının karı erimez
sana hasretim bitmez
yazın en sıcağında iken
dağın doruğunda karlar bitmez

ben artık şiir okumazların deminde
yazdığım şan içinde kalemin yazmazsa
yine yazdığım yüreğimde
bil rengindeyim rengin belliyse

yüreğimin volkanı püskürtürse lavları
üzerinde geçmeyen alevleri
gönül yarasına sararım

akan nameler durağına uğrardım
seni görünmez b/eklerdim
tren garın salında
uçan kuşlar uçuyordu
her seferinde

unutsam unutamıyordum
sevgi hasret kokan gözlerindeki gözenekte
s/aklanıyordun
her seferinde dağın yamacına rüzgar gibi eserdin
tenha kavuk boylarında

şehrimin en ucra köşelerine s/aklanırdın
kaybolan hayellerimle
biten umudun türküsü
sen türkü söylerdin içimden kanayan yarama
ne yanar nede kanardı uçan şiirler

yüzsüzsem m/eğer
sen bağlarına kaldığımdın
yüzsüz şairlerin yüzsüz şiirleri
endamlı kara yüzler
ne düşünür bilinmez
bana sorarsan iyi düşünmem derim..

yüzsüzce yaşamaya onur diyebilmek var mıydı?
hangi kitap yazardı
bu keşmekeş hanede şairim diye
şiirler uçup gittiler

içimden esen rüzgar misali
*şiir uç git..!

21*12*11* Karataş