Şiirlerim Sana Kestirme

Mekruhlara göz koyduğundan beri

gözlerine tesadüfen dahi olsa,

bakmamaya çalışıyorum..

Bu yüzden gözlerinin

hangi rengi fırçaladığını hatırlamıyorum.

Mantığımda tasarladığım

büyücü gözlerini hatıralarımı

sakladığım hatıra defterine,

ellerim habersiz kayıt etmişti sanırım.

Sana olan şerefli tutumlarım,

geçip gittiği sene hatırlat.

Bir ara gözlerini

göz ucuyla tecavüze uğratırım.

Yataktan yeni çıkan

şerefinin aynası olan

renkli ayakkabılarını sürüyerek,

ayak izlerimin üstünde

' adım adım ' uzaklaşıyorsun.

Belki sana istekli şekilde sunduğum

' soy adımdan,'

Belkide zatıalime doğru attığım

' son adımdan ' olsa gerekti,

gözlerini mülteci kılıp yavaş tempoyla kaçışın.

Ne zaman buluşturur bilinmez,

uzlaşmak yerine uzaklaşmak

deyimini dilime ziyaret ettiren ayakların.

Oysa yazdığım şiirler,

senin benle uzlaşman için,

kestirmeden yaptığım,

gece karanlığının sonunda ışık saçan bin adımlık,

yoldu.

Bu kurduğum emsalsiz yol uğrunda,

mutluluğumu desteklemek için

elini saçıma atan bin tutamlık,

yoldu.

Uzun lafın kısası korkuyorum

dönmen uğrunda yazdığım

koca aşk şiirlerimi görmenden.

Bu yüzden sen aldırma

benim sana seni yazmamı,

ne saçımı, ne de yolumu kaybetmek istiyorum.

Sadece özrüm kabahatimden

büyük bir hayat yaşıyorum,

o kadar.