Şiirmen

Bu defa yaktım çıranızı!
Çünkü bu defa, kaçarınız yok!
Her tarafı mıhladım;
-çaktım çıtanızı!
Ne kapı kaldı, ne de pencere,
Esir ettim topunu da
-cahil cühelânın.

İmdi, alın elinize de şu kâğıdı;
Parmakla okuyun tüm satırları!
Ne diyorum ben!
-kaça diyorum?
Peki, satır araları niye hâlâ boş?
Harfleri dizin hemen bir sıraya!
Şiiri nereye yazdım, neresi okunur?
Hadi, bilen varsa, gelsin beri!
-öyle biri okusun bunları!

Yoksam ben, şiir mi oldum?
Satırlarıma baktıkça gülüyor elâlem;
-nice uyaklar düzüyorlar ardımdan,
-derslerde okutuyorlar şimdi beni.

Artık benim adım: 'Şiirmen'!
Satırlar arasında gezen; görünmez adam!
Şiirlerde yitiklere karışan yüreği safoğlan!
Acı çekenlerin derdine derman;
Sanat çılgınına ramak,
-işten bile değil delirmen
-dizeler mi?
-akla ziyan!

25-26.09.2009