Silik "sen" Ama Özlemlisin

yağmurlarındayken serinliğinin
bir yudum içtim gözlerinden;
saçak saçak
kaçak kaçak içtim,
ıslanmazken ama;
solurken hayalini,
nefesimken nefesimden öte..
sen, adımdan bildiğimdin..
kırılmazlığını gördüğüm camken ellerin,
dağılan saçlarını tutarken birer birer
mutluluğum şımartırdı çocukluğumu..
ne güzel uyumak gövdende
uyanmak ne çirkin dalmışken ruhuna bedenim
ve toprağına akıtırken kirpiklerini güzeldir bedenin..

tasıma attığımda kaşığımı
ellerin üfler,
sağa sola
sağa sola
sonra yanar gözlerin
değmişliği gözlerinin tasımdadır

adına okuduğumda sesini
bebekçe,
ürkekçe
sen daha yutkunurken
ondan belli
vardır duymuşluğu adımı sesinin..
lütfudur tanrının alevli tenin sana
kırbacını al da gel,
ama göğüsüme uzan bu sefer
şak şak şak,
şak şak şak
kırbacın ellerim,
yanağım yanıyor
ondan acımasız
beter ondan
silik silik anmalarım seni