Şimdi

Şimdi...

Bütün kelimelerimi dilimde saklıyorum

Adı sanı duyulmamış bir şair bozuntusu olarak

Bir bilinmeyenli denklemlerle dolu hayatımda

Yüreğime kan kusan gecelere merhaba diyorum

Suç...

Günah , aşk ve şiir derken

Ömür sohbetinde muhabbete erişemediğime

Birde

Bu kez sadece ve ilk defa kendime yanıyorum


Şimdi...

Sokaklardayım ,üstelik yağmurda var

Kimsesizliğe doğru yürüyorum

Her adım atışımda inleyen kaldırımlarda

Necip Fazıl'ın yüreğine dokunuyor suskun düşlerim

Boydan boya uzun bir cadde

Sessiz,sakin bomboş

Ve Sokak lambaları Orhan Veli kadar loş


Şimdi ...

Ucuz bir otel odasında

Elimde bir kurşun kalem

Sigara pakedinin arka yüzüne yazıyorum

İçimden geçen , kendimce şiir sandığım kelimeleri

Soğuk , ve duvarlarda yüreğim gibi rutubet tutmuş


Şimdi...

Kimseyle görüşmüyorum

Ne karımla,ne oğlumla,ne kızımla

Sade ve sadece kendimle hesaplaşıyorum

Geçen onca yılın ardından ilk defa kendime hesap soruyorum

Ben yanlışı nerede yaptım acaba

Şair olmakla mı


Şimdi ...

Bu şehrin sınırlarından uzaklaşıyorum

Son durağı meçhul bir yere doğru

Vay be!

Ben ki

En ateşli zamanlarda bile yılmamıştım

Hücreler,sürgünler vız gelmişti

Ama şimdi dokunsalar ağlayacağım

Elveda hoyrat gençliğim

Elveda deli kanlı cesaretim

Ve

Elveda İstanbul

Bu kez sen kazandın ben kaybettim

Ama yinede çok ayıp ettin


Şimdi..

Artık bir muamma olarak kazınacağım tarihe

Kimsenin tanıyıp bilmediği bir şair bozuntusu olarak


Şimdi...

Kitapsız düşlerimin ilk imla hatasını yapıyorum

Hoşgeldin azrail

Bu kez ben seninle geliyorum

Bu kez ben seninle geliyorum