Şimdi Bir Elveda Yankısı Kulaklarımda...

Ben seni ıssız şehrimin sokaklarında
Yılgın göz kapaklarımın,
Ruhsuz ıslaklığına hapsetmişim...
Dost bakışlarının silinip gitmesini beklediğim
Nice geceler de çaldırmışım gururumu.

Ben seni garip şehrimin sokaklarında
Yağmura küskün gökkuşağının
Siyahlığında kaybetmişim...
Mordan sarıya, kırmızıdan maviye
Renkleri diriltememiş düşlerimin,
Sinsi kuyularına atmışım gülümsememi.

Ben seni kayıp şehrimin sokaklarında
Virane evlerin kırık tahtaları arasındaki
Soğuk boşluklardan izlemişim...
Zalim çığlıkların gizlenmiş istemlerinde
Titremeye mecbur bırakmışım söylemlerimi.

Oysa gözlerimi kapadığımda;
Kırmızıya çalmış hercai bir deniz,
Beyaz yapraklı turuncu ağaçlar
Sarıdan dağılmış mavi dağlar
Güneşten açmış kardelenlerim var
Şehrimin göz pınarlarında...

Ama uzun zaman oldu
Göz kapaklarım düşmeyeli ebruli sokaklarına...
Sen, hayal şehrimin siyah efendisi
Sana dair,
Bir elveda yankısı kulaklarımda
Koşar adım kendime gidiyorum...