Şimdi Dönüp Bakıyorum da Ardıma

yine yalnızlık odamda
yine ben
sarıldım sensizliğe
haykırdım ama duyuramadım kimselere
hep aynı müzik aynı şarkı
aynı tonda..
hiçbir şarkı anlatamıyor artık bizi..
hatırlatmıyor anıları ...
yok olmuşuz ki sorma...
yazık değil mi ... harcadığımız onca zamana

yine gündüzün ortasında çöktü karanlık
elimde fotoğrafın...
aynı renk gözyaşlarımm...
bir kaç damla..
dudağımda ismin..
mırıldanıyorum şarkımızla

belki duyarsın misali...
zifiri kuytulara sığındı yine gölgem
gelirsin diye bekliyor hayalini

belki tutarsın diye ellerimi..
belki de gözlerime bir derin bakışın...

hepsi yeter de artar bile..
nefesini bile göndersen bi solukla...

belki ben seninleyim sanmışım bunca zaman
ne bileyim .. hep sahtelere kanmadı mı bu yürek..

al işte yine avuçlarında hayatım..
masum yüreğim
iki elinin arasında...

öyle bir savaştı ki seni yaşaması.
depremler oldu artçı.. şiddetli sarsıntılı
hiç biri yıkamadı hayallerimi
yangınlar çıktı... yaktı tonlarca anımı
yaraladı içimi...
hiç biri yakamadı kül edemedi aşkımızı
sular sel oldu taştı..boğmaya çalıştı senli günlerimi
yapamadı ..
hiç biri boğamadı alıp götüremedi bizi...

ben izin vermedim..
hep kendimi siper ettim sevdamıza
dayandım dimdik ayakta..

zordu ama başardım
şimdi dönüp bakıyorum da ardıma...
senden tek bir iz
tek bir koku
tek bir parça dahi kalmamış
yarınıma
karanlığım bundanmış.. yalnızlığım

şimdi dönüp bakıyorum da ardıma ...
hepsi de boşunaymış.. boşuna...