Şimdi Hangi Kolların Yalnızlığındasın

Şimdi hangi kolların yalnızlığındasın bensiz?

Ağladığında gözyaşlarını öpen,

Savrulduğunda koynuna düştüğün bir liman var mı?
Heyecanlarını bir çocuk saflığında paylaşan seninle
Sevinçleriyle kucaklayan kemiklerini kırarcasına
Biri var mı?
Şimdi hangi gözlerin amalığındasın görmelere hasret?

Ben gibi...
Gözlerinin ışığında yürüyen
Yaşadığın her acının
Sabıkalı hırsızlığından zevk alan,
Var mı

Şimdi hangi kalbin atışlarındasın bensiz?


Koşullara isyan hasretini koklayan
Dalgalı limanlarında sabırla bekleyen var mı?
Yorgun sessizliğinde seni anlayan
Gözyaşlarını omuzlarına emanet edebileceğin
Korkularını defnettiğin
Toprağında senli güller yetiştiren biri var mı?


Şimdi hangi kolların yalnızlığındasın bensiz?


Yokluğunda bile sana hasretle coşan
Ben gibi bakan
Ya da bana baktığın gibi
gözlerinde kaybolduğun biri var mı?