Şimdi İstanbulda Olmak Vardı

Eminönünde balık ekmek yemekle başlar
İstanbulu düşünmek...

Vay be!
Koskocaaaa istanbul
Bin köşe
Birbirinden güzel...

Binlerce insan akıp gidiyor önümden
Sevinç, hüzün, karamsarlık
ve belki de tadını bilmediğim aşk
yüzlerinde..

Eminönü demişken
Galata selam durur
yurdundan göçüp gelene

Belki de biraz kısık
fısıldar gerçeğini
Afrodit gibi güzel ölüm kadar soğuk
Bilinmez.

Hoşgeldin Ahmet Bey
Şansın bol olsun Selma bacı
Hoşgeldiniz semahlar yuvasına
Hoş geldiniz kuru ekmek davasına..
Bahtınız açık olsun!

Lakin bilin
İstanbul'da yaşamak
İçince kafa yapmayan tek ilaçtır

Gözbebeğinin taa içine sokar
Kadın silüetini andıran güzelliğini...

ve o gün eker
acı tatların tohumunu
Afiyet bal şeker!

//

Dünyanın her yerinden varırlar İstanbuluma
Hayranlık diz boyu!

Gezerler adım adım
ve dinlerler şirret kadının
keyfi yerindeyken söylediği şarkıları

"şimdi istanbul'da olmak vardı anasını satayım
püfür püfür bir vapurun yan tarafında "
...

Vakit biraz da nakittir
Cebi düşünmektir yani..
Siz uymayın şarkıların ahengine
sonra onlar da boyar sizi kendi rengine..

İstanbul...
Taksimden ibaret değildir
hiç bir zaman olmamıştır

Tarih kokan Beyazıtı var
Lakin sahafları da tarih oldu ya
neyse...

Duymaya hazır olduğunuzda
Derinlerden güçlü bir ses gelir kulaklara
o Arya'dır.

Dinledikçe kendizi bulur
Yeni bir serüvene kanat çırparsınız
Şirret kadının lanetinde!