Şimdi Kentlerde Yalnız

En nihayetinde yaşanacaktı aşk acısı yüreğimde,
Belki daha çok yakacaktı canımı birileri
Belki hiç acımadan erecektim bu büyünün sırrına.
Yada yüzümü aynalardan gizlemeden hep kendimle,
Eski ismimle yazacaktım bütün şiirlerimi.
Güneşi çizecektim belki,
Ya da kararan bulutların benzetmelerini yapacaktım kendimce.
Bir sonbahar türküsünü dolayıp dilime,
Yolumu belirleyen seni hiç bilmeyecektim.
Ya mutlu olacaktım
Ya hüzün kokacaktım...
Ya aşka uzak
Ya iki ara bir yara seni tanımadan kalacaktım.
En nihayetinde varacaktım sisli bir kentin sokaklarına.
Bütün kaldırım taşlarında yalnızlığıma şahit olacaktım.
Yada kalabalık seyirlerde soluklanacaktım.
Aşkı seninle tanımam kurtardı beni
Ya öyle,ya böyle cümlerinden
Seninle hepsini kattım iklimime
Hem aşka uzak
Hem aşkın içinde yanarak büyüyorum,
Hem canım acıyor,
Hem sırrına eşsiz bir huzurla eriyorum.