Şimdi Sen

şimdi sen
yüreğini avuçlarına alıp
şimdi sen
bir başına dönmüşsen eve
-bütün atlıları ardında bırakıp-
rüzgarla yarışmışsan kaçarken korkulardan
savaşların ardında bir ben kalmışsam uzak
her köşe başında
tam on ikiden vurulmuşsak ihanetlerden
-terk edilmiş kavgalardan-
şimdi sen
geri dönmüşsen bensiz
duvarlardan sesim yankılanıyorsa
ne güzel kokuyorsun diyorsan suskun
gözlerim ağlıyorsa gözlerinden
yaralı gemilerle dönmüşsen dalgaları kırılmış
şimdi sen
okyanuslardan savrulan yapraklarımla
bir başınaysan duman duman
sigara avutmuyorsa yokluğumu
nasıl olduğumu düşünüyorsan
nerede ve yalnız
şimdi sen
bensiz yaşamın ne kadar anlamsız
bensiz odaların ne kadar çıplak
bensiz sen olmayacağını
bensizliğe alışamayacağını düşünüyorsan
şimdi sen
beni yüreğine sarıp düşlere dalmışsan
-tenimde yanıyorsa ellerin-
saçlarımı kokluyorsan kır çiçeklerinden
şimdi biz
aynı rüzgarda savrulmuşsak yağmur damlalarına
toprağa düşmüşsek cemre gibi
koyun koyuna demlenmişsek bin yıllardır
çiçek olup açmışsak sarmaş dolaş
boşuna değildir ölmelerimiz