Şimdi Sokağım Kar İçinde

*Bir gün mezɑrlɑrımızdɑ güller ɑçɑcɑk ey hɑlkım, unutmɑ bizi...






Uğur Mumcu Anısına




...
bu muhit oraya çok uzak ve karlı sokak
ketumiyetin içinde uyanık olmak vardı sade ve sadece
ülserli mideden başka kim anladı kim kanadı
Pia Bademli Dere meskenim o vakit
adı güzeldi de ne bademler vardı ne de akan dere
ömürlük hücremde ellerimde sis bulutları olmayan
ki O' kitap...havalanan kanatlarım
O' yazar ki ben sanatın gönüllü kölesi
kara parçasının her zerresinde dev dalgalar görünür gözlerime
ve savaşmak ondandı dinim imanım aydınlık olacaksa ondan
lanet olsun hayat belirsiz O' yazardı
plakta ''Mara Despina'' çalardı kahreden bekleyişle
kurumuş dere ''uyusam-uyusam uyansam'' dermişcesine
mezarıma tükürürdüm her bir satırın alt geçidinde....
Ondan gökyüzünün tüm ışıklarını yaktıysa en umutsuz korkularım




şimdi susmakla bitmeyen sessizlik zulme çay molası
içimde yağan ateş barutla şimdi sokağım kar içinde
ölüsü güzeline baktıkça tarih yılan yastığı sayfalarında
vakit fenanın ötesinde ne deyim darbe darbe üstüne
radyoda mırıldanmalar bahsetmeliyim seslenişinden
ruhu şad ol olsun Büyük Ustamın
çiçekler açacak Pia
''adalet bir ideal durumun özlemin adı
hukuksa adalete ulaşmanın yollarından sadece biri''
sapasağlam özlemi bir çırpıda anlatmak kolay mı ki
ruhumda revir malum ay mezarlığım...