Şimdi Yoksun Yanımda

Şimdi yoksun yanımda .
Bir tek bakmaya kıyamadığım bir resim gibi duruyor karşımda .
Dilimde sana okuduğum ilk şiir .
Hatırlıyorum da ,
Sadece gülümsemiştin ,
Ve ben o gülümseyişte kalmışım yıllarca ..
Bu aralar o şiir istemeden de olsa dökülüyor dudaklarımdan .
Ama bir tek farkla ,
Sana değil o kahredici yokluğuna .

Şimdi yoksun yanımda .
Bir tek çiçeklerin bile kıskandığı kokun ,
Hafiften geliyor burnuma .
Hiçbir şey değişmedi .
Her şey bıraktığın gibi .
Bir tek ben eskisi gibi değilim .
Galiba biraz da yaşlandım sevgili .
Yüzümdeki çizgiler sensizliğin izleri ..
Biliyor musun bazı anlar çok özlüyorum seni .
Kokunu nefesini ..
Hatta koridorda ki ayak seslerini .
Bazen keşke diyorum keşke burada olsan .
Tartışsak kavga etsek küssek ama yine beraber uyuya kalsak .
Belki o zaman affettirebilirdim kendimi .
Affet derdim .
''Affet sevgili bilemedim ölümün bu kadar erken geleceğini ,
Bilseydim bırakır mıydım seni ?''

Şimdi yoksun yanımda .
Bir tek bakmaya kıyamadığım suretin bir resim gibi duruyor karşımda .
Ve yarısını alarak gittiğin sevgilin ,
Bir nefesle yaşamaya çalışıyor yokluğunda ..