Simit Devrimi

Mahallemizde üç kahraman vardı
Simitçi,demirci birde babam devrimci
En erken mahallede simitçi görünürdü
:Taze gevrek cıtır cıtır simiiiiiit
Bisikletimin bozuldugu zaman
İşimin tek düştüğü isimse demirci
Ya babam hiç bir zaman göremedim
Nerdeydi,

Devrimi ilk anneme sordum
Anne devrim ne?
Bir bebeğin kendinden
Büyük sesler cıkarması..
Devrimci ne peki..
Deniize fırlatılan
Küçük bir taşın
Suda sekmesi,
Babam bir bebek bir taş değildi
İsteğim cevap bu olmazdı..
Ve
simitciye sordum
Devrim ne?
Güneşte gereğinden fazla
Durmuş kuruşmuş simittir devrim..
Off hiç bir şey anlamadım...

Demirciye sordum,,
Devrim ne..
Ateşte fazla kalırsa erir
Suya düşerse paslanır
Kafaya geldiği vakit
Büyük darbedir,
Onlara göre böyleydi

Bana soracak olursanız
Babamın eve geri dönememesidir
Devrim,,ve ölmesidir...
Sessizce..

Sinsice geçmişti zaman
Ve büyüdüm..

Mahle değişmişti
Simitçi bekir amca
Kocaman dükkan acmış
Simitin yanında cay veriyodu
Kendisi halk arsında zengindir
Bence bu bir simit devrimidir,,

Demirci amcanın dükkanıda
Yoktu ortada,sordum
Büyük bisiklet dükkanı acmış
Hemde motorlu!
Kendi halk arasında kendini beğenmiş birisidir
Bence bu bir bisiklet devrimidir

Bizim eve devrim hiç bir zaman gelmedi
Cünkü on beş yıl olmuştu babam öleli
On beş koca zaman
Ve onbeş yıl oldu devrim gelmeyeli,

Okuyunca anladım
Ağaç toprakta güzeldi
Dal ağaçta meyve dalda
Devrim mi?
Devrim ankarada....


not:Babama...