Sınanmış Küller

canımı sıkmaya başladı bu kış
gözbebeklerimde hastalıklı bir cazibe
yüzümden düşen bin şiir


içimin şarkısı yağmur oldu yağıyor
nabzım, dağlar tepeler diyor
dışarda , ağlamaya çağıran hava
evcilleştirilmemiş kokuyorum


ruhumda deliren nedir, nedir
bilmiyorum

kim bilir bunu

kim bilirse
sırrıma sussun
zor zanaat şimdi aşk

bir rüya olup
gözaltı çukurlarımı onarsın



--------------------------------------------------------------------------------



ama
kim istedi
eksik sözler dibimize kurşuni yalnızlıklar döşerken
çığlıkları kuş kanatlarına katıp göç yollarına yollamayı
kederi sokağa salmayız
keder
ısssız zamanların kahramanı
keder kusursuz yalnız
konuşsun maskeler
maskelerde kuyruğu titrek uçurtma izi
kim istedi
dilsiz ekşimek


kim istedi
rüzgâra eklenip şehirden uzaklaşma duygusunun
kirpik uçlarına paslı zincirler döşemesini
ruhu ondört bin kere dinlendirirken ay
sigara yorgunluğuna oturup uykusuzluğu öğretmeyi duvarlara
kim istedi
gözyaşının büyüleyici anlamını çözemeden
kuraklığı yerleştirmeyi bedene
kim istedi
yanyana yollarda yürümek varken
soluklar kardeşce yolculuk edecekken
gün doğumlarına küskün uyumayı

kim istedi
birbirinden habersiz gölgeler, parlayan ışığı yitirmişken
Tanrıyı suçlamayı

Kim istedi
özgürlük ruhumuzdayken
ölüme taşıdığımız tutsaklığı



baba ben susmayacağım
saklanmak istemiyorum
baba ben çok güzelim
kuşlar görmeli beni
yanılgılarımdan kurulu kumsallarımda özgürce uçsunlar
maskesiz görünmeli içime kurulu şehirler
mırıltılı yerlerim, unutkan ellerim
neyim ben demesin, kimim demesin
gözlerimde saklanmasın başını alıp gitmek isteyen kederim
konuşsun anlatsın derdini, korkularım yeryüzüne bulaşmasın
gökyüzünün yumuşaklığını anlatan bulutlar var
sevgiden bahseden güneş var
iyi insanlar da var
paradan bahsetmeyen ya da öfkeden
güzel temmuzlar var
güzel cumartesiler
bir gün elle ele bir şiire girip iyileşeceğim
yıllarımı anlatacağım rüyam var

balkonumdan çınar ağacıma türküler söylerim
durduğum yerde orman olurum
varsın olsun nefesim ateş
yansın bitsin yapraklarım, dallarım
küllerime pes etmemeyi öğrettim ben baba...