Sin(em) De Yara

ses verirken içimden
dışarda bahar açarmış
bir sinde taş baş ucumda
ne izler bırakmışım kah orda
kah yok oluşta
ve derinlerimde çiçekler uçuşurmuş
hep bilindik şu ağacın önünde
çocuk gözlerim yarını özlemiş
damağımda hala elma şekeri
ve çizmişsin sen yine
yere dokuz taş ile
tebeşirin izi henüz sıcak

tek çocuğu benmişim sokağın
balkona takılmış uçurtmam

---------------------------------------------------------------------------
sin: Arap Alfabesinde bir harf

sin: Şeklinden dolayı mezara benzetilir Y. Emre şiirlerinde mezar anlamında kullanmıştır

sine: Gögüs

Em:İlaç, çare