Sinende Uyut Anne

Uyut beni yine sinende anne
Uyut ki soğusun yangınlarım
Varsın tükensin dünlerim, yarınlarım
Tükensin çaresiz söz/yaşlarım
Tükensin ki ruhum özgürlüğe ulaşsın



Anlamaya çalıştıkça hayatı, anlaşılmamaktan
Anlatamadıklarımı boynumda taşımaktan
Yorgunum



Yüreğime tuz tuz basmak değil de
Sevdalara veda sarmak canımı yakan
Uyut beni yine sinende anne
Yoksa dinmeyecek yar/sızım
Dinmeyecek karanlıklarım
Bitmeyecek kadere inat savaşım



Asiliğim tükeniyor
Umutlar kördüğüm
Uyut beni yine sinende
Uyandırma sakın
Uyandırma anne

Sessiz ağıtlara sar
Bir avuç toprak ört üzerime
Dinsin artık can/sızım.