Sır

Kuş sürüleri geçiyordu kaburgalarımın arasından

İşteş eylemlerle selamlıyorlardı benliğimi

Bir öksürük nöbeti bekliyordu 

Sır gibi sakladığım baharlarımı

Belli belirsiz bir ışık tortusunda çoğaltıyordum

Gittikçe azalan kanat seslerini

Karlı iklimlerin zirvelerinde

Ziyarete en son gelen mevsimdi  bahar

Soğuklara alışmak için

Kaburgamı abajur yapıp

Dibinde kaneviçe işledim 

Sayısız iğne seansı

Sayısız batış çıkışlarla 

Bak işte  ancak

bir tabloya benzedim

Bu resmi kim yaptı diye soruyordu meraklıları

Antika işi duygularım diyebiliyordum sadece

Basamaklarına pembe saksılar iliştiriyordum 

Bir sır gibi saklıyordum 

içimde seni

seni 

ey bahar

Kuşları geri çağırıyordum

Ve saklı filizlerimi 

toprağımı saran

Mevsimin nazına bırakmıyordum umudu

Ki ben 

atalarımdan aldım karlı kışları

Bu yüzden adım kardelen

Sürgünlükleri iyi bilirim

Ya sürgün yemişimdir

Ya da sürgün vermişimdir

Karanlıkta saklanmıştı bu gece kuşlar

Toprak sus pus olmuştu yine

İçimde sarıp sarmalanmış sırlar vardı

Ve artık

Onların da bir yuvası 

Güneş' in sözleri yankılandı 

sır dolu avluda:

Bugün batıyor olabilirim ama

Gözüm arkada kalmayacak biliyorum

Kadının ışığı daima yanında

Sır,

yürekli olmakta

Sen de

bu sırrı sakla