Sır Perdesi

Özlemek mi! ?
Yoksa özlenmek mi güzel
Kendinden kaçışların arkasına sakladığın
Bu sevdada...

Bilir misin?
Yokluğunun sindiği bu odada
En çok nefret ettiğim
Rüya gördüğümü bildiğimi
... Ama!
Çoğu zaman hatırlayamadığım.

Misafir olurdun
Gecemin mahmurluğuna
Perdenin ardına gizlenir
Yaklaşmakta olan sabaha
Merhaba derdin gözlerime

Ayrılık
Kırmızı parmaklarıyla
Çoktan çizgisini çekmiş
Hava kararmış
Fırtınaya tutulan
Beden sallanır
Kuru bir gazel gibi!

Sinüslerimde sinsi bir sızı
Basıncını hissedebiliyorum...

Ben
Ki!
İçimde savaşlar verdiğim
O beni anlatmak için ağzımı açsam
Bedenim parçalanmak ister

Mum ışığında yanan
Duygularım
Yüzleşmekten nefret eden
Bir kandil.

Kapanmış gözlerim
Ne geçmişe!
Ne de geleceğe ait
Artık.

Riyaların üstüne kurulu
Bu aşağılık dünyanın saf sütü
İhtiyatsızca bir adım attırmış
Karşısında nefsimi tutarak
Ashab-ı Kehf gibi uyumak ister

Belki terazinin doğruluğunu gösteren
(Dili)imişsin gönül aynamın
Anamdan babamdan
Daha çok doğru yolu gösteren
Kötü işe ve kötü söze mani olan
Ey tertemiz nefsim!

Baksana!
Bu yârin yüreği telaş içinde
Gönül düşüncesi
İpin ucunu çoktandır çekip durmada!''
Eli ayağı halsiz kalınca
Bir fikir meyvesi oluşmuş
Ağız acılığı tatlanınca da
Hatırında parçalanmaz
Alnına resmedilmiş

Şimdi hikâyemin zahirini dinleyip anladın mı?

?Dil süpürgesiyle gözüne toz saçmam
Çer çöple de ona zarar vermem
Yoksa karanlık artar, yol gizlenir
Ayrılığın koynunda
Nice zaman ağlarım'...

Buğulanıp yüzüme gizlense de
Hatıralarım
Sır perdesini sabırla arala!

?Gözde bir kıl, büyük bir dağ gibidir!..' ,unutma.