Sıradan Anılar
Sonra senden bahsettiler.
Uzun boylu, iri gözlü diyerek.
Geri çekildi anılarım,
Kül tablasına bir sigara daha ekleyerek.
Ne sen üşürsün,
Ne ben yanarım geceleri.
Tuzlu suyu ayaklarıma koyup,
Yorgunluğumu havlulara asar,
Seni de içimde yaşatırım artık.
Erguvanlar, ne güzel sarıldılar.
Biri sana yanlış söylemiş.
Kışında çiçekler açar.
Sırada anılar.
Apartmanda hayat kaygısı.
Çok yoruyor bu dinginlik,
Kulağımda sağır olma tınısı.
Ne zaman karalasam seni kağıtlara
Sarıya çalıyor beyaz bıyıklarım.
Ve anılar,
Onlar da birer salkımlar.
Asmalarda yalnızlaşan
Sadece altında kalanlar...
Aslında sıradanlaşan anılar değil insanlardır Uğur bey her anı iyisiyle de kötüsüyle de an gelir düşer akla