Sirk Cumhuriyeti
Salkım salkım yıldızlar topluyorlar
Gece ağacından
Yıldızları söndürülmüş bir gece ülkesine
Denizin tenini sıyırıp asıyorlar gökyüzüne
Kuşları uçsun diye,
Bombalanmış bir şehrin griliğine
Protez ayaklar inşa ediyor ihtiyarlar
Gönülde gönüle varabilmek için
Yıkılan köprülerin tamirine
Tüm postacılar seferber olmuş
Enkaz altından umut taşıyorlar
Adresi belli olmayan yüreklere
Susturulmuş şiirler yakılıyor
Gözü yaşlı şairlerin şahitliğinde
Anlatmasın diye umudu
Tüm kitaplar kurşuna diziliyor
Okuma yazma bilmeyen ellerin mavzerinde
Alev alev aşklar sürgüne uğurlanıyor
Vatansız ve aşksız topraklara
Aşka hiç filizlenmemiş çorak bakışlarda
Duvarlarına bahar resmedilen
Evleri kana boyuyorlar
Resim yapmayı bilmeyen canavarlar
Tabutları ikiye bölüyorlar
Büyükleri dururken
Çocukları ölen şehrin mezarlığında
Güldüremedikleri için kralları,
Palyaçolar zindanlara atılıyor
Sirk cumhuriyetinde
"Susturulmuş şiirler yakılıyor" sanırım susturulamamış diyecektiniz... anlayana makamında şiirdi.. eyvallah Gökhan yürek...
Ne güzel özetlemiş şiir günümüzü , kutluyorum
Distopik film izlemiş gibiyim şu anda. Etkileyici... Saygılarımla...