Sirlar Toprak Olmali
Her cesaret buluşta nefret ümidi kırdı,
Sustum anlatamadım duygularım kördüğüm.
Yaşadığım ömürde tek sermayem bu sırdı,
Ölüyorken yanımda birlikte götürdüğüm.
Bilmesinler sırrımı müneccimler hocalar,
Gömüldüğüm toprakta üstü kapalı dursun.
Ölünce bedenime varisim karıncalar,
Yaşarken beni sokan boz yılanlar kudursun.
kısa fakat derin manalı bir şiirdi bence
özellikle final bölümü son derece manidardı
tebrikler Halit bey emeğiniz değer görsün.👍