Sırrın Yalnızlığı

Evin içi bazen dışından daha rahat
Kadife bir perde kadar sıcak
Eğer ay ışığında sarhoşssa gece
Tende kıvranan sancıdan beter

Hiç bir zaman kabul görmedi
Dağınık saçlarında gereksiz lutuf
Değirmen taşı gibi yüreği fena ezik
Yakut benzeri gözlerinde
Bir pars kadar öfkeli

Diyelim bir an herşey unutulur.
Nerde ne zaman hangi vakit
Tıpkı bir bilardo sopasından fırlayan
Bir adım sonrası
Karanlık bir boşlukta
Yıldızlar kadar yalnız

Eskiden çok eskiden
Bir damla suda
Yağmurlar ılık iklimleri özler
Parçalanmış bir kayadan daha beter
Vahşi bir orman tadında

Günahın bedeli
Habil ile Kabil
Ve düşler ülkesinde
Bütün masal kahramanları
İnandık hep inandık
Yürüdük bu yolda
Biz bize
El ele

Şimdi burada
Burada olan kim şimdi
Zamir Sıfat
Bir cümlanin sonuna konulan her işaret
Maddenin içinde
Bir atom zerresi kadar
Aklın sırrını param parça eder

Evin içi bazen dışından daha rahat
Gelip konar pencerene
Akşamları bütün kuşlar
Artık şarkılarda hüzün yok
Ağaçlar yaprak döker