Sırtım Toprağa Yakın Düştü

Hala gülücükler sıkıstırabiliyorsan satırlarının sonlarına..
Hala kuruysa yanakların..
Ve turladığın yolun sonu tıkalı değilse,
Temmuz'un ontasında üşümüyorsa ruhun daha,
Korkma benim kadar sevmemissin zaten..

Bak,şimdi hiç birşeyden haz almıyor ruhum,
Mesela okadarda güzel gelmiyor kuşların bağrışmaları..
Yada aramıyorum içine tütün sıkıştrılmış kağıt parçalarını,
Akşam yemeklerinden sonra..
O deniz denilen su yığınıda pek iç açıcı gelmiyor,
Senden ayrıldıktan sonra..

Şimdi gülümsemek nasıl yorucu bedenime..
Üstelik,yalandan tebessüm etmek bile çok uzun iş..
Ayrılık!
İşte kimine esip geçiyo,sana yaptığı gibi..
Kimini felç bırakıyo,beni bıraktığı gibi..

Sen rahat rahat alabiliyorsun nefesini,
İçinde hala bir parça çocuk kalabilmiş,
Benden sonra..
Benim içim yaşını aldı sırtı toprağa yakın düştü..
Senden ayrıldıktan sonra..

Ama sen korkma benm kadr sevmemssn zaten!