Sis ve Güneş
gazze caddelerinde
üzgün gri bulutlar
kara kuyularda boğdurulan
filistin geceleri
sizin yüzünüzden
ey ‘kutsal şehir’ tacirleri
kırılsın elleriniz
yıkılsın duvarlarınız
donsun o turistik ağlamalarınız
ey yedi yıldızlı otellerde
entari terlik
apışarası kaşıyanlar/ nerdesiniz
ey körfezi kana doyur(t)an
petrol zengini
amerikan uşakları
siz nerdesiniz
ve Avrupa ve Afrika ve dünya
çocuklar ağlıyor/ duymaz mısınız
elleri taş elleri tahta
elleri sapan
gözleri kir karası
gözleri talan
kanıyor atlas
döşümüzde sırtlan
yıkılsın artık zulüm/ bitsin bu heyelan
kurşun soğuğunu sahiplendi şimdi
bu umutsuz çocuklar/ düşleri kan
soğuk işlemez artık oyuncakların öptüğü kara-sarı yüzlerine
hiçbir zalim dokunamaz artık
o coğrafyasız gülüşlerine
el uzatacak birileri yok mudur
büyümesi yasak
minik ellere
FOTOĞRAF: Nuri Bilge Ceylan
Yahya’nın asası bu zulümü yener elbet
Uyanır çocuklar ; Özgür ,güneşli günlere.
Şiir…
Eyvallah üstat.