Sisli Bir Zamanın Yolcusu

Aklımın kıyısında bir adam intihar ediyor

Gözleri yuvalarına dar gelmiş
Terden boncuklar örmüş iki kaşının ortasına
Her nefes, son nefes
Biraz dua biraz küfür
Sarma bir tütün kokusu arasında.
Ayaza kusan bir gece
Geceye boyanmış, gün görmemiş elleri.
Yüzünde bir işgalci
Sanırsın ki ölümünü duvaklıyor
Bir zülüfe yenilmiş şakakları.
Hayatı ortalamış ama hep ıskalamış
Tam da işte dediği  zamanlarda
akrep yelkovanı sokmuş,
Büyütemediği çocuklar ölüyor içinde
Uçurtmaların ipini koparıp koparıp
Kuyruklu yıldızla taktığı
Tuttugu dilekler ölüyor,
ay güneşe doğmadan
Kızgınlık mı yoksa yenilmişlik mi
Yoksa adını koyamadığı
Aslında "keder"diye yazılıp
Kader diye okunan,okutulan
Bir kadehe koyup,içli bir şarkının
Son yudumu muydu gözlerinden akan

Kâğıda sarılmış tütün
Birlikte yanmaya mahkumdur
Hadi uğurla beni yalnızlığımla
Sar son kez saçlarının kokusuna
Kefenle kirpiklerinle

Sabaha ne kaldı
Ölüm kadar yakın
Belki de birazdan güneşle asılacak duam.

Şimdi...
En çok sevdiğim yerden ölüyorum
Sol yanımdan
Sevdiğim yanımdan...ellerimi tut
Bir çiçeğe adımı ver
Bir kuşun kanadına bağla saçımın telini
Güneşe uçur,
bir bulut ört üzerime
Gözyaşında yıka beni.