Şitâ

Geçmiş onu bırakmıyor
o geleceğe erişemiyordu

geçmişten gelen acılarının sahibi uzakta
gelecek ise
kısa bir deniz yolculuğunun
vaat ediciliğini kaybedecek kadar anlamsız
ve cazibesiz görünüyordu...


Gözlerinde
acı bir şurup gibi donmuş kederin müsebbibi
gördüğü bütün acılardan daha ağır ve sarsıcı

o sessiz ve küskün yalnızlıktı...


Bitmekte olan bir kışın
hırçınlığını hala sürdüren rüzgârlarıyla
kabarıp kıyılara vuran dalga sesleri arasında
sona ermek üzereydi bir ömür...