Sitemnâme

Ey bî-vefa nazlı cânân, bakışları ömür yâr
Ey dîdesi âb-ı hayat; kirpikleri kömür yâr.

Ey yıldızı sönmüş gece, ey mağmum; ey sümbülî
Ey lâl-ı lêb, lâl-û ebkem; cism-î camit ebrulî.

Dediler ki; milyon kere ?katli vâcip? demişsin
İsminken en son nefesim duymak istememişsin.

Dediler ki; karanlığı ömre yaren bilmişsin
Böyle zamansız gitmeyi en son çaren bilmişsin.

Biz ki cânı cânân bilip başa tac eylemişiz
Biz ki gönlü âşkla yakmış teni sac eylemişiz.

Bizde âşık Bağdat'ı bir gülüş ile var eder
Bir dergâha âşık olur toprağını yâr eder.

Bizde vefa dest-i şêmdir, sevdalar silinse de
Tüm yıldızlar kucağına; kamer yere inse de.

Dediler ki; yüreğinin baktığı yön değişmiş
Nehirlerin terse dönmüş, aktığı yön değişmiş.

Dediler ki; çark-ı felek sıra sendedir demiş
Aşk dediğin canda değil, yalnız tendedir demiş.

Oysa mâşuk, hangi yana baksa bir çift göz görür
Ateşi hiç kararmamış alev alev köz görür.

Biz ki aşkın ziyasını dikensiz gül bilmişiz
Yanmaksa tüm muradımız, söneni kül bilmişiz.

İcabeti yol bilenin yüreği köşkümüzdür
Mey biliriz hasretini, vuslatı meşkimizdir.

Ve derler ki; dermanını başka elde bulmuşsun
Yüreğinin fermanını başka yelde bulmuşsun.

Ve derler ki; diz çökmüşsün sırtında sevda yükü
Bir destana yol alırken hiç bitmemiş bir öykü.

Tek taraflı bağlıyorken ömrü bir gönül akti
Çoktan gelip geçer olmuş çekip gitmenin vakti.

Bense hâlâ bekliyorken döneceğin yollarda
İçin için kavrulurken söneceğin yollarda.

Ne zaman bir rüzgâr esse nefesin sanıyorum
Zemheri çoktan buz tutmuş ben hâlâ yanıyorum.




25.11.2007


Beylikdüzü




Dipnotlar :


Dide = Göz

Mağmum = Karanlık

Sümbülî = Yağmur yağdırmayan koyu renkli bulutlarla örtülü hava

Lâl-ı Leb = Susmuş dudak, ağız.

Lâl-û Ebkem = Dili tutulmuş, konuşamaz duruma gelmiş.

Cism-i Camit = Renksiz cisim, donuk renkli madde, mat.

Ebrulî = Üzerinde değişik renkler bulunan.

Dest-i şêm = Işığın eli ( Bu şiirde yıldız anlamında kullanılmıştır.)