Sivil Savaş

I
Yaşarken, ölümü soludu ciğerlerim
Görüş mesafemde bir kuru ateş yer aldı hep
Nasihatlara yalıtkan kafam,
Varamadı kendi bildiği doğrunun tadına.

Yokluğunun isi sinerken üzerime,
Eziyet olur dokunuşların bana
Ve can verilen şarkılar
Bir uçuk daha ekler ağzıma.

II

Tütün kokar bana esen rüzgarın nefesi
Ve ellerimde karbonmonoksit kırıntıları
Fikrim ağır tahribatdayken,
Beyaz tenine hasretim,
Beynimdeki kanserojen savaşı azdırır

III

Kendi muharebemden geri dönüyorum
Teslimiyetin masumiyetinde şimdi bu adam
Açısını düzeltir hayata
Sararmış gülüşlerin,
Görsel kirliliğinde,
Hava kabarcıkları selam durur,
Yarı paslı iradesine...